Σφάλμα
  • Δεν είναι διαθέσιμο το πρότυπο για αυτήν τη σελίδα. Παρακαλώ, επικοινωνήστε με το διαχειριστή του ιστοτόπου.

Ευρετήριο Άρθρου

 

Περιοδοντίτιδα

Χρόνια περιοδοντίτιδα

Η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και συναντάται σε όλους τους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Συνήθως ξεκινά μετά τα 30 έτη και μπορεί να προσβάλλει κάποια ή και όλα τα δόντια.

Ένα 10% των ανθρώπων που πάσχουν από περιοδοντίτιδα, μπορεί να αναπτύξει μια ταχέως εξελισσόμενη μορφή της νόσου.

Πως προκαλείται η χρόνια περιοδοντίτιδα;

Η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι μια φλεγμονή προκαλούμενη από την μικροβιακή πλάκα, που έχει σαν αποτέλεσμα την σταδιακή καταστροφή του περιοδοντικού συνδέσμου και του οστού γύρω από το δόντι.

Στην χρόνια περιοδοντίτιδα συνυπάρχει και ουλίτιδα, δηλαδή φλεγμαίνουν και τα ούλα γύρω από τα δόντια.

Η καταστροφή του οστού (φατνιολυσία) έχει σαν αποτέλεσμα τον σχηματισμό

θυλάκων, δηλαδή κενών χώρων από οστό μέσα στα ούλα. Εκεί που πριν υπήρχε οστό, τώρα υπάρχουν μικρόβια και νεκρά κύτταρα του αίματος. Συνήθως η χρόνια περιοδοντίτιδα είναι ανώδυνη, γιαυτό και μπορεί να εξελιχθεί αρκετά, χωρίς να το καταλάβουμε.

 

Λόγω της απώλειας οστού τα δόντια μπορεί να γίνουν εύσειστα (κινούνται).

Στο τελικό στάδιο η απώλεια οστού φτάνει μέχρι την άκρη της ρίζας και τότε τα δόντια πέφτουν. Αυτή είναι 

σπάνια περίπτωση στην χρόνια μορφή της νόσου και συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους που πάσχουν από τις ταχέως εξελισσόμενες μορφές της.

 

Η φύση της νόσου είναι τέτοια που δεν εξελίσσεται συνεχόμενα.                               

Υπάρχουν περίοδοι έξαρσης που διαρκούν λίγες εβδομάδες ή μήνες και συνοδεύονται από μεγάλα διαστήματα ύφεσης, όπου η νόσος είναι ανενεργή.

 

 

Πώς γίνεται η διάγνωση της περιοδοντικής νόσου;

Η διάγνωση γίνεται ακτινογραφικά και κλινικά από τον οδοντίατρο.

Με την ακτινογραφία βλέπουμε ότι το ύψος του οστού έχει μειωθεί και στις προσβεβλημένες πλευρές δεν καλύπτει όλο το μήκος της ρίζας όπως συμβαίνει στα υγιή δόντια.

Κλινικά ο οδοντίατρος ανιχνεύει την περιοδοντίτιδα, εξετάζοντας τα ούλα με την περιοδοντική μήλη (εργαλείο μέτρησης του βάθους των θυλάκων).

Η περιοδοντική μήλη εισχωρεί ανάμεσα στα δόντια και τα ούλα, στην ουλοδοντική αύλακα. Σε υγιή ούλα ο χώρος αυτός είναι από 0 έως 3 χιλιοστά. Όταν υπάρχει περιοδοντική νόσος και άρα καταστροφή του οστού, η περιοδοντική μήλη προχωρά με ήπιες κινήσεις μέσα στην ουλοδοντική αύλακα σε βάθος μεγαλύτερο των 3 χιλιοστών ανάλογα με το μέγεθος της καταστροφής.

Θεραπεία της χρόνιας περιοδοντικής νόσου

Όταν διαγνωσθεί η χρόνια περιοδοντίτιδα, η πρωταρχική θεραπεία που γίνεται είναι αποτρύγωση και απόξεση των ριζών.

Αφαιρείται δηλαδή συνολικά από το στόμα η υπερουλική τρυγία (πέτρα) και πλάκα και όπου υπάρχουν θύλακοι γίνεται απόξεση των ριζών.

Απόξεση σημαίνει αφαίρεση της υποουλικής (κάτω από την γραμμή των ούλων) τρυγίας και  πλάκας καθώς και λείανση της επιφάνειας των ριζών, μέχρι το βαθύτερο σημείο κάθε περιοδοντικού θυλάκου.

Η απόξεση έχει σαν σκοπό την αφαίρεση μικροβίων από την επιφάνεια της ρίζας (οστεΐνη), καθώς και την λείανσή της ώστε να δημιουργηθεί μια καινούργια υγιής πρόσφυση των ούλων, που σε ένα βαθμό υποκαθιστά και το οστό που έχει χαθεί.

Αν η περιοδοντίτιδα αφορά όλο το στόμα, η απόξεση γίνεται ανά τεταρτημόριο. Αν είναι εντοπισμένη, αποξέονται μόνον οι πάσχουσες πλευρές.

Συνήθως χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία.

Μετά την ολοκλήρωση των αποξέσεων ελέγχεται η επούλωση των ούλων και μετρώνται οι περιοδοντικοί θύλακοι.

Αν κριθεί απαρίτητο μετά τις αποξέσεις χρησιμοποιούμε επικουρικά τοπική φαρμακευτική αγωγή. Τοποθετούμε δηλαδή στους θυλάκους ειδική αντιβιωτική κρέμα ή chips που απελευθερώνουν χλωρεξιδίνη.

Αν εξακολουθούν να υπάρχουν θύλακοι με βάθος μεγαλύτερο των 5 χιλιοστών, πιθανό να χρειαστεί και χειρουργική θεραπεία.Αυτό το κρίνει ο περιοδοντολόγος και εξαρτάται από την καταλληλότητα της ανατομίας της περιοχής και την συνεργασία και επιθυμία του ασθενή.

 

Ο πάσχων είναι ο καθοριστικός παράγοντας σε όλη την θεραπεία της περιοδοντίτιδας.

Η συνεργασία του με την καθημερινή πρόληψη, δηλαδή το σωστό βούρτσισμα των δοντιών και την χρήση μεσοδοντίων είναι απαραίτητη για την σταθεροποίηση της κατάστασης της νόσου.

Σε κάθε περίπτωση ένας περιοδοντικός ασθενής πρέπει να επανέρχεται στον περιοδοντολόγο του κάθε τέσσερις ή έξι μήνες για επανέλεγχο.

Η θεραπεία του βασίζεται 100% στην συνέπεια του στους επανελέγχους.

Στόχος της θεραπείας

Η περιοδοντίτιδα δεν θεραπεύεται πλήρως. Η αντιμετώπιση της έχει σαν στόχο την αποδρομή της φλεγμονής και το σταμάτημα της απορρόφησης του οστού.

Το οστό που έχει χαθεί συνήθως δεν αναπληρώνεται, όμως σταματά η περαιτέρω καταστροφή του.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να προλαμβάνονται οι εξάρσεις της νόσου και να διατηρείται το στόμα σε σταθερή κατάσταση, χωρίς φλεγμονή
.